ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΑ
ΕΠΙΘΕΤΑ
ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ: δικατάληκτα(δυο
καταλήξεις):
αρσ.: -ος
θηλ.: -ος
ουδ.:
-ον
τρικατάληκτα
(τρεις καταλήξεις):
αρσ.: -ος
θηλ.: -α ή –η
ουδ.: -ον
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ:
Ενικός αριθμός
|
|||||
ΤΡΙΚΑΤΑΛΗΚΤΑ
ΔΙΚΑΤΑΛΗΚΤΑ
|
|||||
ονομ.
|
ὁ δεινός
|
ἡ δεινή
|
τό δεινόν
|
ὁ/ἡ ἔνδοξος
|
τό ἔνδοξον
|
γεν.
|
τοῦ δεινοῦ
|
τῆς δεινῆς
|
τοῦ δεινοῦ
|
τοῦ/τῆς ἐνδόξου
|
τοῦ ἐνδόξου
|
δοτ.
|
τῷ δεινῷ
|
τῇ δεινῇ
|
τῷ δεινῷ
|
τῷ ἐνδόξῳ
|
τῷ ἐνδόξῳ
|
αιτ.
|
τόν δεινόν
|
τήν δεινήν
|
τό δεινόν
|
τόν/τήν ἔνδοξον
|
τό ἔνδοξον
|
κλητ.
|
ὦ δεινέ
|
ὦ δεινή
|
ὦ δεινόν
|
ὦ ἔνδοξε
|
ὦ ἔνδοξον
|
Πληθυντικός
αριθμός
|
|||||
ονομ.
|
οἱ δεινοί
|
αἱ δειναί
|
τά δεινά
|
οἱ/αἱ ἔνδοξοι
|
τά ἔνδοξα
|
γεν.
|
τῶν δεινῶν
|
τῶν δεινῶν
|
τῶν δεινῶν
|
τῶν ἐνδόξων
|
τῶν ἐνδόξων
|
δοτ.
|
τοῖς δεινοῖς
|
ταῖς δειναῖς
|
τοῖς δεινοῖς
|
τοῖς/ταῖς ἐνδόξοις
|
τοῖς ἐνδόξοις
|
αιτ.
|
τούς δεινούς
|
τάς δεινάς
|
τά δεινά
|
τούς/τάς ἐνδόξους
|
τά ἔνδοξα
|
κλητ.
|
ὦ δεινοί
|
ὦ δειναί
|
ὦ δεινά
|
ὦ ἔνδοξοι
|
ὦ ἔνδοξα
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Το θηλυκό των τρικατάληκτων
επιθέτων λήγει σε:
α) –α, όταν πριν από την κατάληξη –ος του αρσενικού υπάρχει φωνήεν ή ρ, π.χ.
καθαρός-καθαρά-καθαρόν
β) –η, όταν πριν από την κατάληξη –ος του αρσενικού υπάρχει σύμφωνο εκτός από ρ,
π.χ. ἀγνός-ἀγνή-ἀγνόν
2. Το θηλυκό των τρικατάληκτων
δευτερόκλιτων επιθέτων στην ονοματική, γενική και κλητική πληθυντικού τονίζεται όπως και το αρσενικό στις πτώσεις αυτές.
3. Δικατάληκτα είναι:
α) κυρίως τα
περισσότερα σύνθετα σε –ος, π.χ.ἔνδοξος, ἀθάνατος, ἔντιμος
κλπ.
β) τα επίθετα: ἀΐδιος, αἴσιος, αἰφνίδιος, αἴθριος, βάναυσος,
βάρβαρος, βάσκανος, βασίλειος, βέβηλος, δούλειος, ἕωλος, ἐλευθέριος, ἥμερος,
ἥρεμος, ἥσυχος, κίβδηλος, κολοβός, λάβρος, λάγνος, λάλος, τιθασός, χέρσος
*Μερικά
επίθετα (σύνθετα ή μη) σχηματίζονται και ως
δικατάληκτα και ως τρικατάληκτα: πχ. βέβαιος, ἀνάξιος, αἴτιος κα