ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΚΘΕΣΗΣ

ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ

ΑΤΟΜΟ

1. Επικράτηση των παθών- Συμπλέγματα κατωτερότητας
2. Επιθυμία ικανοποίησης του συμφέροντος
3. Εγωϊσμός, ωφελιμισμός, ατομοκεντρισμός. Απροθυμία ενεργοποίησης χωρίς κίνητρο.
4. Έλλειψη σεβασμού στις ανθρωπιστικές αξίες.
5. Εξάρτηση από την ύλη, στόχος η αύξηση της καταναλωτικής δυνατότητας.
6. Παθητική αποδοχή των ιδεών, προκαταλήψεων της κοινής γνώμης, τάση μαζοποίησης, ένταξης σε κάθε είδους ομάδες, αίσθηση ασφάλειας με την αποφυγή της ευθύνης της επιλογής.
7. Ο σύγχρονος άνθρωπος αφήνεται να χειραγωγείται από τους πολιτικούς, την αυτοκρατορία της κατανάλωσης, τους διαχειριστές της δύναμης των Μ.Μ.Ε.. Αισθάνεται ανίσχυρος να αντισταθεί.
8. Η υπερεργασία, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου δεν επιτρέπει την διεισδυτική εξέταση των γεγονότων. Ο πολίτης αρκείται σε μια επιδερμική προσέγγιση. Σ’ αυτό συντελεί η έλλειψη γενικής παιδείας και η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

1. Η διάλυση των οικογενειακών σχέσεων, η αποσύνδεση των μελών της λόγω της χαλάρωσης της συνεκτικότητας επηρεάζουν τον ψυχισμό του ανθρώπου.
2. Οι στόχοι της οικογενειακής αγωγής περιορίζονται στο τρίπτυχο: παροχή εφοδίων- ανάπτυξη ικανοτήτων à δυνατότητα επαγγελματικής αποκατάστασης à κατανάλωση, υλισμός.
3. Συχνά η οικογένεια αποτελεί τον πρώτο και αποφασιστικότερο φορέα ιδεολογιών, αξιών αλλά και προκαταλήψεων. Η εξάρτηση των μελών από συγκεκριμένα σχήματα προετοιμάζει αναλόγως και τους νέους να διαμορφώσουν ανάλογη προσωπικότητα ουραγού (ακολούθου) των εξελίξεων.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

1. Το εκπαιδευτικό σύστημα, η κατά σχέδιον αγωγή έχει ως στόχο την ικανοποίηση συγκεκριμένων και μονομερών σκοπών: γνώση à επάγγελμα/ κατανάλωση.
2. Η μάθηση επιτυγχάνεται με δογματικό τρόπο, εφόσον ο φορέας των πληροφοριών είναι ο δάσκαλος, ενώ ο μαθητής αποτελεί τον παθητικό δέκτη. Επομένως, διαμορφώνεται μια εξαρτημένη προσωπικότητα που φοβάται να αυτενεργήσει, να δραστηριοποιηθεί ανεξάρτητα. Διαπλάθεται, λοιπόν, ο ιδανικός ακόλουθος: της εξουσίας, των ιδεολογιών. Απουσιάζει η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης καθώς και η ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού και η εξοικείωσή του με ανώτερες αξίες και ιδανικά à ανθρωπισμός, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ευθύνη για την εξασφάλιση της δημοκρατίας.

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

1. Η κοινή γνώμη σπάνια αντιπροσωπεύει το κοινό αίσθημα. Κυρίως αποτελεί το μέσο διάδοσης των προκαταλήψεων, των ιδεολογιών, των αξιών που ενισχύουν το ρόλο της εξουσίας.
2. Ο άνθρωπος επιθυμεί να ανήκει σε ορισμένο κοινωνικό σώμα, να δέχεται απόψεις, να ενστερνίζεται ιδεολογίες, ακόμα και αν αυτές προδίδουν τις αξίες του. Αισθάνεται ασφαλής και θεωρεί ότι η κοινή γνώμη θα τον απομονώσει αν αρνηθεί την αλήθεια των ιδεών της.
3. Η κοινωνία συνιστά έδαφος καλλιέργειας κάθε είδους συμφερόντων, κυρίως των ισχυρών. Προβάλλει τη μαζοποίηση ως κοινωνικοποίηση, την ιδεολογία ως αλήθεια, το συμφέρον των λίγων ως πανανθρώπινο αίτημα, π.χ. Αμερική à πετρέλαιο à αγώνας όλων για τρομοκρατία.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

1.      Ο πολιτικός λόγος μέσω του λαϊκισμού και της επίκλησης του συναισθήματος, της παραχάραξης αξιών, όπως ο εθνισμός και η παράδοση, χειραγωγεί τις μάζες, τις μετατρέπει σε στρατιώτες- αγωνιστές- υπερασπιστές κάθε είδους συμφερόντων. Το πολιτικό συμφέρον προβάλλεται ως εθνικός σκοπός, οι φιλοδοξίες του ηγέτη ως σημαία αγώνων των λαών. Ο μεσσιανισμός κυριαρχεί.

2.      Η αλήθεια υφίσταται τη μέγιστη αλλοίωση, εφόσον προβάλλεται ως αληθές το ατομικό, βραχυπρόθεσμο, οικονομικό συμφέρον. Όσο πιο μεγάλος ο μύθος τόσο πιο εντυπωσιακός ο τρόπος διάδοσης. Η τεχνολογία και η δύναμή της αποτελούν τον ιδανικό σύμμαχο της εξουσίας.

ΕΠΙΣΤΗΜΗ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ- Μ.Μ.Ε.

1. Η επιστημονική έρευνα καθορίζεται από δύο παράγοντες: την αξιοποίησή της από τον μηχανισμό κατανάλωσης και τη διαχείρισή της από την εξουσία για τη χειραγώγηση των μαζών.
2. Χρησιμοποιούνται τα επιστημονικά επιτεύγματα για τους λίγους, τους προνομιούχους, τους εξειδικευμένους, τους κατοίκους εκβιομηχανισμένων χωρών. Οι υπόλοιποι φτωχοί, αμόρφωτοι, αποκλείονται από την επαφή τους με την επιστήμη. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη ενός νέου είδους ρατσισμού, του επιστημονικού.
3. Η τεχνολογία παγιδεύει τον άνθρωπο, τον εξαρτά, του αφαιρεί κάθε πρωτοβουλία. Ο πολίτης δεν αυτενεργεί, αντίθετα, με τη συνεχή διάσπαση της γνώσης η εξειδίκευση χειραγωγείται, εξαρτάται, γίνεται παθητικός, υπόδουλος και όχι δημιουργός.

ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ- ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

1. Η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία στην οποία θα επικρατεί η ισότητα και η δικαιοσύνη τραυματίζεται ανεπανόρθωτα από τον εθνικισμό των κρατών, την έλλειψη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την παραχάραξη αξιών και ιδανικών και την χρησιμοποίησή τους για τη δικαιολόγηση του πολέμου, την απροθυμία αποδοχής της ετερότητας των λαών.
2. Τα κράτη γίνονται εσωστρεφή, επεκτατικά είτε με την ωμότητα ενός πολέμου που προβάλλεται ως σωτήριος, είτε με την οικονομική διείσδυση που δημιουργεί κάθε είδους εξαρτήσεις από τους ισχυρούς.
3. Εθνικισμός, ρατσισμός, πόλεμος, μεσσιανισμός αποτελούν τους παράγοντες διαμόρφωσης του σύγχρονου καθεστώτος. Διακρίσεις κάθε είδους μεθοδεύονται από τους ισχυρούς για να δικαιολογούν την έλλειψη ανθρωπισμού: εκβιομηχανισμένοι- υπανάπτυκτοι, ειρηνιστές και τρομοκράτες, πλούσιοι- φτωχοί, μορφωμένοι- αμόρφωτοι, ανατολίτες και δυτικοί.

Ο κόσμος διαλύεται. Διασαλεύεται η ισορροπία. Κυρίως, όμως, αλλοιώνεται η αλήθεια, που μεταβάλλεται από την πολιτική, την επιστήμη, τη βιομηχανία, την τάση εκμετάλλευσης του ανθρώπου. Για να ευτυχούν οι λίγοι πρέπει να υποφέρουν οι πολλοί. Πρόκειται για μια άποψη που διαδίδεται με ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα εφόσον τεκμηριώνεται από αρχές, όπως η προστασία, η ασφάλεια, η ειρήνη.